Appels en Lamas

Aangezien we de drukte hier nog niet kunnen ontsnappen, zoeken we nu vooral de wat minder imposante dingen op.

Eentje die vast minder druk is, is de Apple Store. Daar moest Arnout gisteren natuurlijk wel even kijken. Die ligt aan de Wafujingstraat, wat zeg maar de Herestraat van Groningen is. Het is een grote winkelstraat met veel westerse merken. In die straat hebben we ook nog wat verder gewinkeld. We hebben in de Gourmetstraat van een van de winkelcentra erg lekker gegeten. Arnout heeft aal gehad, op Sechuan wijze (= met pepers). Joline vond dit veel te spannend, dus zij ging voor bami met rund. Later op de avond zijn we nog naar de westerse tapas bar in onze straat geweest, met gewoon kip, bier en reggae.

Vandaag zijn we met de bus (een belevenis op zich) naar de Lama tempel en de Confusius tempel geweest. De eerste was welliswaar druk, maar dat gaf ook wel weer een interessant schouwspel. Er werd veel wierrook geofferd bij elk beeld of beeltenis van een van de vele Buddha-vormen. Hier leerden we hoe we zelf ook een boedha kunnen worden. Je leest het al, het Boedhisme heeft zich in China anders ontwikkeld dan wat wij gewend zijn.

De tempel bestaat uit meerdere hallen met allemaal beelden van Buddha of een stichter van hun geloofsstroming. Ook hier werd overal wierrook voor geofferd. Echter in tegenstelling tot de wierrook die buiten op de pleinen werd geofferd, gind deze wierrook ongebrand op de offerschaal. Dit ging in zo'n razend tempo dat er bij elke paar offerschalen een monnik stond die de hele tijd de schalen weer leeg schepte en de wierrook in grote vuilnistassen stopte (soms was de offerschaal zelf zelfs een vuilnistas). Wat ze er daarna mee doen weten we niet. Eigenlijk verwachtten we dat het zo weer naar buiten werd gebracht voor nieuwe verkoop (met een nieuwe verpakking er om).

Tegenover de Lama tempel de straat in, ligt ook nog de Confusius tempel. Deze tempel is gewijd aan het leren/de geleerdheid en aan de belangrijkste vertegenwoordiger daarvan: Confusius. Gelukkig was het hier een heel stuk rustiger (zou ook anders moeilijk worden). In deze tempel gedenken ze hoe Confusius les gaf aan iedereen ongeacht afkomst en rangen en standen (hoewel vrouwen niet voorkwamen in het verhaal). En ook hoe hij zoveel mogelijk kennis en verhalen vergaarde en deze bijeen bracht om te bewaren voor het nageslacht. Ook hadden ze hier bomen die tot 700 jaar oud waren (en met metalen steunbogen overeind werden gehouden), die bekend staan om hun aparte vormen.
Op een gegeven moment kwamen we bij een kleine tribune waar veel chinezen zaten. We hadden geen idee wat er ging gebeuren, maar zijn er toch maar bij gaan zitten. Dit bleek goede timing want een paar minuten laten begon er een optreden van meerdere dansers en danseressen met muziek. Dit was erg leuk om te zien.

En nou gaan we eens op zoek of we een nieuw restaurant kunnen vinden aan het meer vlakbij ons (daar zijn veel restaurants, dus dat lukt vast).