En wat drijft daar in je eten???

Eergister zijn we uiteindelijk bij een Vietnamees restaurant aan het meer uitgekomen. Hier hebben we erg lekker gegeten onder het genot van mooi uitzicht over het meer. Zo konden we ook nog de drukte van de chinezen in de gaten houden zonder er zelf last van te hebben (we zaten 1 verdieping hoger). We waren heel blij met dit adres, want veel van de andere etensgelegenheden mochten de naam restaurant niet dragen. Dit waren veelal hippe bars met felle lichten, luide muziek en soms ook (karaoke)zangers.

Gisteren hadden we zin in een rustdag. Dus zijn we op ons gemak een beetje door de hutong gewandeld en hebben hier beneden in het hostel wat gepingpongd. Dit laatste ging overigens voor geen meter, waardoor we telkens de slappe lach hadden (het is maar goed dat de chinezen ons niet zagen).

Maar toen...

Toen kwam de avondmaaltijd. We hadden besloten wat nieuws te proberen en we zijn zomaar ergens een smalle doorgang naar een restaurantje ingeglipt. Hier kregen wij Hunan Private Home Cuisine. Klinkt goed toch? De plaatjes zagen er ook best goed uit. Later bleek dat Hunan sowieso erg pittig betekent, maar dat was niet ons grootste probleem... Joline ontdekte opeens een kippenklauw in haar kipschotel! Nou, smakelijk! Maar ook wel lachen natuurlijk door Arnout. Totdat, Arnout opeens de kop van zijn Pekingeend in zijn schotel vond! Tegen die tijd vond Joline het toch al wat minder grappig en toen er ook nog een losse teen van de kip boven kwam drijven was het wel genoeg (het was ook heel erg pittig, wat niet meehelpt). Arnout bleef, omdat hij het eigenlijk wel heel lekker vond, nog dapper stukjes eend zoeken die hij van de botten af kon halen, wat nog een hele kluif was ;). Jaha, doe dat maar eens met stokjes! Dus, nog steeds jaloers, Lily?

Toen we klaar waren met eten kwam de eigenaar ook nog met een gastenboek en een fototoestel aan. Wat moet je daar dan mee... We hebben maar netjes onze diensten verleend, en hij was wel zo vriendelijk om ook een foto van ons te maken. Bovendien kregen we een muismat! Whoop!

Om de maaltijd toch nog een beetje aan te vullen heeft Joline churro's met ijs gehad. Arnout had wel zin in een toetje en nam yak-yoghurt, wat lekker was.

Vandaag zijn we naar het oude zomerpaleis geweest. Niet te verwarren met het zomerpaleis, waar we al geweest zijn. Dit is een groot park waar ooit eens een groot, westers complex heeft gestaan, maar wat verwoest is in 1900. Hiervan zijn nog wat ruines aanwezig en vooral de oude tuinen vormen nu een heel mooi park. Hier konden we echt even tot rust komen. We hebben een paar keer heerlijk aan de waterrand zitten uitkijken over het meer met de bergen op de achtergrond.

Dit deed ons toch wel heel erg beseffen dat we graag nog wat van die bergen willen zien. We hebben inmiddels gehoord dat de Jeep to Grasslands trip niet door kan gaan. We hebben het vermoeden dat ze dit al langer wisten, maar dat ze ons geen nee durfden te verkopen. Ze kwamen telkens met meer redenen om niet te gaan, die wij juist opvatten als positieve punten (erg eenzaam, op de boerderij moeten slapen, etc). Uiteindelijk gaf het weer de doorslag, hoewel het hier alleen maar zonnig en warm is (en dat lijkt, op internet, ook op die plek zo te zijn). Beetje raar. Dus hebben we vanavond een andere manier gezocht om er toch even helemaal uit te zijn. We hebben een hiking-tocht gevonden bij de Beijing Hikers groep. Nou gaan we zondag naar de Dragon Cloud Mountain! Dit is 6 km wandelen door de bergen en het zou lichter moeten zijn dan de muurwandeling die we woensdag gaan doen.

Later meer! (dus, dan kom je wat later, he broer?)