Aangekomen!

We zijn er!

Na een lange dag, zitten we nu in het hostel. De reis verliep voorspoedig. Het eerste, kleine vliegtuig had nog wel wat vertraging door een of andere late passagier :S. In Helsinki hebben we nog gezellig met Roger en Maria (collega van Joline, plus partner) een potje Love Letter gespeeld (uiteraard won Arnout, iets met dames en liefdesbrieven?), waarna we ons in het grote vliegtuig prima konden vermaken met onze personal entertainment systems. Het was immers toch donker buiten. Na wat films en een potje golf voor Arnout (17 slagen onder par!) kwamen we om 1 uur Nederlandse tijd (7 uur Beijing tijd) hier aan.

In de lange rij voor de douane kon Arnout gelijk proberen te wennen aan het gerochel van de locals (wat nog niet is gelukt). Na opgepikt te zijn door een van de hostelmedewerkers, konden we meteen kennismaken met de rijkunsten van de chinezen. Hierbij moet je vooral onthouden dat je overal ogen moet hebben, niet alleen voor en achter, en dat regels voor mietjes zijn ;). Toch hebben de auto's nauwelijks deuken, wonderbaarlijk!

Naar het schijnt werkt Joline's telefoon hier niet, maar die van Arnout geeft tenminste wel ontvangst (hoewel bellen ontzettend duur zou zijn, dus dat hebben we niet geprobeerd). We gaan het nog wel even testen, op een of andere manier.

Bij onze omzwervingen om een pinautomaat (check), een supermarkt ("hij zou hier moeten staan, maar...") en lunch (lekker en heet!) te vinden, konden we al mooi een deel zien van de Hutongs waar we in zitten. Allerlei geurtjes (positief en negatief), verse voedingswaar op straat, luidruchtig verkeer (hoewel, veel electrische scooters, dat zouden ze in Nederland ook moeten doen), en winkeltjes waar de winkelier zelf nauwelijks meer bij in past, kwamen we tegen. Daarna zijn we eerst maar eens een dutje gaan doen op de hotelkamer, die eindelijk beschikbaar was. Oh, en even van de westerse WC gebruik maken, die we gelukkig wel hebben.

En nu wordt het tijd om avondeten te gaan zoeken.