Het Olympisch Dorp en het Beihai Park

Nu Joline op haar conferentie is, kan ik mooi even een update plaatsen.

Goed, we gingen dus op zoek naar avondeten. Nou zit onze straat vol met restaurantjes en stands, dus kiezen viel nog niet mee. De restaurants zijn volledig gericht op het lokale volk, dus het is vooral plaatjes kijken. We zijn een restaurant binnen gegaan die Joline nog herinnerde van haar vorige bezoek. Joline heeft vleesballetjes gehad, in zoetzure saus, zoals we die ook wel in Nederland kennen. Ik heb kikkerbilletjes gehad, maas die zijn niet zoals we die in Nederland kennen. Je krijgt niet alleen de billetjes, maar ook de de rest (zonder kop), geserveerd in een ovenschaal. Het duurde even voordat ik door had dat de ribbetjes enzo vooral voor de smaak zijn, en dat het echte vlees onderin dreef (en ik maar knoeien met die stokjes). Lekker was het wel.

Na het eten hebben we naast ons hostel nog een kop Chinese thee gehad, en toen zijn we gaan slapen.

We werden allebei midden in de nacht wakker, en we konden de slaap niet weer vatten, tot het al vroeg in de ochtend was. We werden pas om 13 uur weer wakker. De jetlag zit er dus nog goed in, en we merken in onze kamer niks van het tumult in onze straat, dus dat slaapt lekker door.

En toen was het woensdag. Op de agenda stond het uitvinden van de route naar Joline haar conferentiehal, en het aanmelden ervoor. Het is goed te bereiken met de metro (waar Engrish in wordt gesproken!), alleen wel een stukje lopen tussen het hostel en het metrostation.

De conferentiehal bevindt zich in het Olypisch dorp, dus na het aanmelden zijn we daar doorheen gewandeld. Zo kwamen we de Bird's Nest en het bekende Aquatics Center tegen. Wat opvalt is dat het groots opgezette gebied erg rustig is en dat sommige delen al in verval raken. Toch is het nog maar vijf jaar oud. Misschien heeft dit met de mentaliteit en goedkope arbeid te maken? Maar, wel leuk om gezien te hebben.

En toen was het al weer tijd voor avondeten. We zijn weer een restaurant in onze straat ingeschoten, waar we typisch Chinees eten hebben gehad. We kregen een "Hot pot", en heel veel schaaltjes met allerlei soorten vlees, vis, schelpdieren, zeewier, paddestoelen, groenten en ander niet-thuis-te-brengen voedsel. Een soort tapas, maar dan Chinees. Leuk en spannend om te doen (en ook relatief veilig, aangezien je alles zelf kookt), maar soms wat flauw van smaak.

Toen weer Chinese thee (dit keer een hele bittere!) en weer slapen. Uiteraard om 2 uur 's nachts allebei weer klaarwakker, om weer in slaap te vallen om 5 uur. Ja, de jetlag zit er nog goed in. Misschien dat dat vandaag wat beter gaat, aangezien we al vroeg op zijn gestaan.

We hebben dit keer ook ontbijt van het hostel gehad, wat zeer westers is (toast, jam, gebakken ei, worstje, en mes en vork). Joline is toen vertrokken naar de conferentie, en ik moest mezelf maar gaan vermaken. Wat te doen!

Ik ben gelijk te voet naar het Beihai Park vertrokken, om te zien hoe dat daar 's ochtends is. Dit was een mooie ervaring. Een mooi meer, met daarin een een eilandje met tempels, en langs de paden groepjes Chinezen die Tai-chi beoefengen op traditionele muziek. Heel typisch.

Toen even een stevige koffie bij de Starbucks gehaald, en over een paar uurtjes komt Joline al weer terug.